کسی نمیتواند تفکر آزادی بخشی را نابود کند
هفته گذشته، وزارت کشور آلمان با انتشار یک پست توییتری، اعلام کرد که فعالیت همه نیروهای وابسته به حزبالله در این کشور، ممنوع شده است. پس از آن، پلیس آلمان در چند ایالت این کشور، علیه انجمنهای وابسته به حزبالله و پیروان این گروه وارد عمل شد و ساختمان مساجد و مراکز تجمع نیروهای وابسته به حزبالله]طبق آنچه رسانه های آلمان ادعا می کنند[ را مورد تفتیش قرار داد. این اقدامات دولت آلمان با واکنشهای زیادی در داخل و خارج این کشور مواجه شد. برخی از اشخاص و دولتهای طرفدار رژیم صهیونیستی از این اقدام آلمان استقبال کردند و گروهی دیگر از رفتار مقامات آلمانی خشگمین شدند.
یاووز اوزگز، محقق و اسلامشناس ترکتبار مقیم آلمان از جمله کسانی است که به این اقدام دولت آلمان اعتراض کرده است. او در مقالهای که برای سایت مسلم مارکت نوشته، ممنوعیت فعالیت نیروهای وابسته به حزبالله را به معنای مقابله با هزاران هوادار نیروی مقاومت اسلامی در آلمان دانسته است. او معتقد است که دولت آلمان برای راضی نگهداشتن لابی صهیونیسم، فعالیتهای حزبالله را ممنوع کرده است، اما نمیتواند تفکر این گروه را از بین ببرد. در ادامه ترجمه بخشهایی از مقاله یاووز اوزگز را میخوانید:
هر فرد سادهلوحی هم میداند که چطور فعالیت نیروهای وابسته به حزبالله در کشور آلمان ممنوع شده است. فقط زمان لازم بود تا همه متوجه شویم که لابی صهیونیسم در آلمان تا چه اندازه بر شرکت رسانهای اکسل اسپرینگر تسلط دارد. با این وجود، روش برخورد با نیروهای وابسته به حزبالله در آلمان یکبار دیگر نشان داد که حاکمیت قانون در این کشور وجود ندارد.
حزب الله یک سازمان اسلامی در لبنان است که از سال ۱۹۸۲ میلادی با هدف مقاومت در برابر اشغالگران اسرائیل پدید آمد. نام این سازمان به معنای گروهِ منسوب به خدا است. حزبالله همچنین یک حزب سیاسی است که از سال ۱۹۹۲ نیز در پارلمان لبنان، نماینده دارد. این سازمان در لبنان، فعالیتهای اجتماعی زیادی در زمینه آموزش، بهداشت و درمان انجام میدهد. موضع این حزب در سیاست خارجی نیز کاملا مشخص است. آنها همواره در برابر رژیم اشغالگر اسرائیل ایستادهاند.
حزبالله، خدمات اجتماعی بسیاری در بیمارستانها، مدارس و یتیمخانهها انجام میدهد. این خدمات برای حمایت از قشر فقیر در آلمان انجام میشود. این حزب همچنین از سال ۱۹۹۱ تاکنون، شبکه تلویزیونی به نام "المنار" را نیز راهاندازی کرده است. این تلویزیون در سراسر لبنان پخش میشود و از سال ۲۰۰۰ نیز از طریق ماهواره در سایر کشورهای جهان قابل پخش است. این در حالی است که در سال ۲۰۰۴، شورای عالی اطلاعرسانی سمعی و بصری فرانسه، توافقنامه امضاء شده خود را با المنار لغو کرد. در همان سال، دولت آلمان نیز پخش برنامههای المنار را ممنوع کرد.
در واقع، آلمان و فرانسه به دلیل مقابله حزبالله با اسرائیل، پخش برنامههای تلویزیونی این سازمان را ممنوع کردهاند. بخش مهمی از برنامه حزبالله-از زمان تأسیس این سازمان تاکنون- حمایت از فلسطینیان بوده است. در دهههای اخیر، حتی مسیحیان مشهور لبنان مانند جولیا بطرس نیز از نیروهای مقاومت اسلامی در برابر اشغالگران اسرائیلی حمایت کردهاند. حزبالله به دلیل مقابله با رژیم اشغالگر اسرائیل طرفداران زیادی دارد. اعضای این سازمان در سال ۲۰۰۰ با اخراج اشغالگران اسرائیلی از لبنان، محبوبیت چشمگیری در بین مسلمانان و همچنین بسیاری از مسیحیان بهدست آوردند.
پس از آن نیز، این سازمان در جنگی که به جنگ ژوئیه (جنگ ۳۳ روزه) معروف است، یک امتیاز دیگر برای جهان اسلام به ارمغان آورد. به گفته پلیس لبنان، سربازان اسرائیلی در ۱۲ ژوئیه ۲۰۰۶، وارد خاک لبنان شدند. در آن برهه، نیروهای حزبالله مقابل سربازان اسرائیلی ایستادند. در این رویارویی، هشت نظامی صهیونیست کشته و دو نفر دیگر نیز اسیر شدند. در این میان، اسرائیل مدعی شد که این حادثه در خاک اسرائیل رخ داده است و بر همین اساس به لبنان حمله کرد. تجاوز همه جانبه ارتش رژیم صهیونیستی به لبنان، خسارتهای فراوانی به مردم این کشور وارد کرد، با این وجود، نیروهای حزبالله با دست خالی توانستند پیروز جنگ شوند. سرمداران رژیم صهیونیستی نیز که جنگ را واگذار کرده بودند، در تاریخ ۱۴ اوت ۲۰۰۶ با قطعنامه ۱۷۰۱ شورای امنیت سازمان ملل موافقت کردند و بدین ترتیب جنگ پایان یافت.
سه سال بعد، در ۳۰ نوامبر سال ۲۰۰۹، سید حسن نصرالله، دبیرکل حزب الله لبنان، دومین مانیفست سیاسی این گروه را در یک نشست خبری تشریح کرد. مانیفستی که نشان میداد، مواضع حزبالله هیچ تغییری نکرده است. حزبالله در این مانیفست بر نقش جهانی ایالات متحده در راستای اعمال سیطره بر جهان تاکید کرد. در بخشی از این مانیفست آمده است: «حزب الله، هژمونی یکجانبه ایالات متحده را باعث برهم خوردن تعادل و ثبات بینالمللی و همچنین صلح و امنیت در جهان میداند. حمایت از اشغالگران اسرائیل، همچنین تسلط بر سازمانهای بینالمللی و دخالت در امور کشورهای مختلف باعث شده تا آمریکا به عنوان مسئول هرج و مرج در سیستم سیاسی جهان شناخته شود. دولت آمریکا به دلیل حمایت نامحدود از اسرائیل، به دشمن ما و ملت ما تبدیل شده است. ... ما قاطعانه هرگونه سازش با اسرائیل و همچنین مشروعیت آن را رد میکنیم. حتی اگر همه، اسرائیل را به رسمیت بشناسند، موضع ما مشخص است.»
هرچند مواضع حزبالله همواره ثابت بوده، اما جهان غرب مواضعی متناقض علیه حزب الله دارد. ایالات متحده و اسرائیل، حزب الله را یک سازمان تروریستی معرفی میکنند. اما بسیاری از کشورهای اروپایی و در راس آنها، اتحادیه اروپا تنها "شاخه نظامی حزبالله لبنان" را به عنوان یک نهاد "تروریستی" میشناسند. به همین دلیل اعضای غیرنظامی این گروه میتوانند در بسیاری از کشورهای اروپایی فعالیت داشته باشند و حتی با پرچم و نمادهای خود، گردهمایی، راهپیمایی، و سخنرانی برگزار کنند.
با این وجود، در آغاز ماه آوریل سال ۲۰۱۴، توماس دی مایزر، وزیر کشور وقت آلمان، پروژه "کودکان یتیم لبنان" در آلمان را غیرقانونی اعلام کرد. مقامات آلمانی مدعی بودند که این پروژه برای شبهنظامیان حزبالله کمک مالی جمع میکند. در پایان ماه آوریل سال ۲۰۲۰ نیز هورست زیهوفر، وزیر کشور فعلی آلمان، فعالیت همه نیروهای وابسته به حزبالله در این کشور را ممنوع اعلام کرد. همزمان، نیروهای پلیس، ساختمان مساجد و مراکز تجمع نیروهای وابسته به حزبالله را مورد تفتیش قرار دادند. این رفتار وزیر کشور و نیروهای پلیس بسیار عجیب بود. از یک سو، تصمیم زیهوفر از تصمیم پارلمان اتحادیه اروپا نیز فراتر رفته و ممنوعیت حقوقی برای کل سازمان حزبالله ایجاد کرده است. از سوی دیگر نیروهای پلیس در شرایطی به مساجد حمله کردهاند که به دلیل شیوع کرونا، مساجد خالی بودهاند. علاوه بر این، نیروهای پلیس در ماه مبارک رمضان با سگ وارد مساجد شدهاند که به نوعی بیاحترامی به مسجد و اعضای آن است. همانطور که همه میدانند سگ مانند خوک در اسلام نجس است. بنابراین مسئولان مساجد مجبورند تا تمام اتاقهایی را که سگها به آن وارد شدهاند را با آب تمیز کنند. البته در آلمان، پلیس و مشاوران دولت، معمولاً هیچ تصوری از چنین مواردی ندارند.
جالب است بدانید که اداره حفاظت از قانون اساسی، سالها است که همه انجمنها و سازمانها را تحت نظر دارد. با این وجود، ناگهان پس از اعلام ممنوعیت نیروهای وابسته در آلمان، مساجد مورد تفتیش قرار گرفتهاند و پس از آن هم، تازه تحقیقات آغاز شده است. از سوی دیگر، نشریه تاگسشو در گزارشی فاش کرده است که حتی گزارشهای مالیاتی نیز مورد رصد قرار گرفته است. این در حالی است که براساس قانون، بدون حضور وکلای مساجد و انجمنها، این کار امکانپذیر نیست. جالبتر از گزارش نشریه تاگسشو، مطالب منتشرشده در روزنامه بیلد است. طبیعی است که مسئولان نشریه بیلد به دلیل ارتباطی که با سران دولت دارند، قبل از سایر رسانهها از این اتفاقات باخبر شدهاند. گزارشها و فیلمهای مربوط به تفتیش مساجد که در سایت نشریه بیلد منتشر شده، نشان میدهد که تا چه اندازه، فعالیتهای این رسانه خصوصی براساس اهداف دولت آلمان انجام میشود. این در حالی است که چنین امری با اصول یک دولت دموکراتیک متفاوت است.
این اقدامات دولت آلمان، تنها به معنای توهین به مساجد و یا اعضای سازمان حزبالله نیست، بلکه اقدامی علیه هزاران هوادار نیروهای مقاومت اسلامی است که با ظلم رژیم صهیونیستی مقابله میکنند. سالها است که شهروندان فلسطین در کشور خود مورد ظلم واقع میشوند و حالا این ظلم در آلمان نیز انجام میشود.
با این اوصاف، به نظر میرسد که وزیر کشور، رسانههای زیر مجموعه شرکت رسانهای اکسل اسپرینگر (مانند بیلد) و کل لابی صهیونیسم در آلمان اشتباه کردهاند. آنها نه از اسلام درک درستی دارند و نه متوجه کلام رهاییبخش اسلام هستند. تفکر اسلامی با ممنوعیت یک سازمان از بین نمیرود. در آلمان، فعالیت حزبالله و اعضای آن ممنوع شده، اما تفکر و اعتقادات این گروه از بین نمیرود. آنها میخواهند از حق مظلومان (فلسطینیان) دفاع کنند. این تفکر از زمان ظهور اسلام به وجود آمده است و قرنها است که پابرجاست.
در حقیقت، مقابله با حزبالله در آلمان چیزی جز حمله نیروهای مسلح پلیس به مساجد خالی نیست. آلمانیها اعضای مساجد و انجمنهای اسلامی را تحت فشار قرار میدهند تا لابی صهیونیسم راضی باشد، اما آنها نمیتوانند مقاومت اسلامی علیه رژیم اشغالگر اسرائیل را از بین ببرند.
لینک منبع:
نظر شما